به گزارش شهرآرانیوز، شهید سپهبد علی صیاد شیرازی یکی از برجستهترین فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس بود که نام او با شجاعت، انضباط، تخصص نظامی و ایمان عمیق در ذهنها ماندگار شده است. او نه تنها یک فرمانده کارآزموده در میدان نبرد بود، بلکه الگویی از تواضع، تقوا و پایبندی به ارزشهای اسلامی نیز به شمار میرفت.
علی صیاد شیرازی در سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز، واقع در استان خراسان رضوی، دیده به جهان گشود. از کودکی به مسائل دینی و اخلاقی علاقهمند بود و همین زمینهساز شخصیت معنوی و عارفانه او در بزرگسالی شد. وی پس از طی تحصیلات ابتدایی و متوسطه، وارد دانشکده افسری شد و در رشته توپخانه تحصیل کرد. بعدها برای تکمیل تحصیلات نظامی خود، به دورههای تخصصی در خارج از کشور نیز اعزام شد و توانست در زمینه علوم نظامی به سطح بالایی از دانش و مهارت دست یابد.
او همزمان شخصیت سیاسی خود را نیز قوام بخشید. ارتباط با شهیدان «کلاهدوز» و «اقاربپرست» با توجه به عضویت ایشان در گروه مخفی ارتش از نمونههای فعالیت سیاسی او در اصفهان است. وی به عنوان یک نظامی موضع کاملاً مشخصی نسبت به حرکت امام خمینی (ره) و انقلاب داشت، چنانکه به مدت سه روز از نوزدهم بهمن سال ۵۷ تا شامگاه پیروزی انقلاب اسلامی (بیست و دوم بهمن) به اتهام تحریک جوانان و سربازان به شورش و آشوب در پادگان در بازداشت بود و در روزهای پرالتهاب و حساس اولیه پیروزی انقلاب با همکاری آیات عظام «خادمی» و «طاهری» به سوق دادن اوضاع بسوی آرامش و امنیت ایفای نقش کرد.
صیاد شیرازی پیش از انقلاب اسلامی به عنوان افسر ارتش مشغول به خدمت بود، اما پس از پیروزی انقلاب، با وجود پاکسازیهای گسترده، به دلیل دیانت، تخصص و روحیه انقلابی، در ارتش باقی ماند و از جمله افرادی بود که به عنوان نیرویی مؤمن و وفادار به نظام شناخته میشد.
پس از انقلاب، او نقش مهمی در سازماندهی ارتش جمهوری اسلامی ایران و هماهنگی با نیروهای سپاه پاسداران ایفا کرد. در سال ۱۳۵۸ با حکم امام خمینی (ره)، به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش منصوب شد. یکی از ویژگیهای بارز صیاد شیرازی در این دوران، تلاش برای ایجاد وحدت و انسجام میان نیروهای نظامی کشور بود؛ امری که در سالهای ابتدایی انقلاب بهشدت ضروری و حیاتی بود.
با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹، صیاد شیرازی به عنوان فرمانده نیروی زمینی ارتش نقش محوری در هدایت عملیاتهای نظامی ایفا کرد. او از طراحان و فرماندهان عملیاتهای بزرگی، چون ثامنالائمه(ع)، طریقالقدس، فتحالمبین و بیتالمقدس بود که از موفقترین عملیاتهای ایران در جنگ محسوب میشوند.
در عملیات بیتالمقدس که به آزادسازی خرمشهر انجامید، نقش فرماندهی صیاد شیرازی در هماهنگی میان ارتش و سپاه و هدایت نیروها بسیار برجسته بود. این عملیات نقطه عطفی در جنگ و نمادی از توانمندی رزمندگان ایرانی در برابر تجاوز دشمن بعثی شد.
صیاد شیرازی نه تنها در حوزه فرماندهی نظامی برجسته بود، بلکه به تربیت نیروهای جوان، انتقال تجربیات و ایجاد انگیزه در رزمندگان نیز اهمیت میداد. او در خط مقدم حضور داشت، از نزدیک با رزمندگان صحبت میکرد و روحیه آنها را بالا میبرد.
شهید صیاد شیرازی به سادگی، تواضع، دیانت و نظم معروف بود. حتی در ردههای بالای فرماندهی، هرگز از اصول اخلاقی خود عدول نکرد و همواره با سربازان و زیردستان با احترام برخورد میکرد. شبها نماز شب میخواند و در سختترین شرایط میدان جنگ، ارتباط معنوی خود با خدا را حفظ میکرد. این روحیه معنوی، یکی از عوامل مهم در محبوبیت او در میان نیروهای نظامی و مردمی بود.
شهید صیاد ضمن تدریس در دانشگاه افسری و مشورت با محققین حوزه و دانشگاه سعی در بررسی تطبیقی جنگ تحمیلی و جنگهای صدر اسلام داشت و به طور جدی در این رابطه به تحقیق پرداخت و در عین حال خواستار ثبت تاریخ انقلاب و جنگ تحمیلی بود و هیأت معارف جنگ در همین راستا توسط ایشان تاسیس شد.
سرتیپ صیاد شیرازی در مهرماه سال ۱۳۶۸به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و موافقت مقام معظم رهبری به «معاونت بازرسی کل نیروهای مسلح» انتخاب شد و در شهریورماه سال ۱۳۷۲ با حکم فرمانده معظم کل قوا به سمت «جانشینی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح» منصوب شد و در ۱۶ فروردین ۱۳۷۸ همزمان با عید خجسته غدیر خم به دست مقام معظم رهبری به درجه سرلشکری نایل آمد.
سرانجام در روز بیست و یکم فروردین ماه ۱۳۷۸ در مقابل درب منزل مسکونی خود در تهران مورد هدف عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.
نام صیاد شیرازی امروز نه تنها در تاریخ دفاع مقدس، بلکه در فرهنگ جهاد و شهادت ایران ماندگار شده است. خاطرات، سخنان و رفتارهای او در کتابها، فیلمها و روایتهای همرزمانش نقل شده و همچنان الهامبخش نسلهای آینده است. مدارس، معابر، یگانهای نظامی به نام او مزین شدهاند؛ نشان از جایگاه والای او در حافظه تاریخی ملت ایران.